Ang Buhay ng Isang Mag-aaral

Magsisimula ako sa pamamagitan ng mga tanong… Sa tingin niyo, ano kaya ang naging buhay ng mga mag-aaral sa taong 2012? Madali ba o mahirap ang buhay nila? Nakaktulog pa ba ang mga mag-aaral noon? Ano nga ba ang buhay nila sa panahong iyon?

Iyan ang kwento na ibabatid ko sa mga mambabasa ngayon. Ang kwento ng isang mag-aaral - ang mga nangyayari sa buhay ng isang estudyante. Ang buhay ko.

Sa tuwing umagang may pasok, nagigising ako nang alas-sinko. Pagkatapos nito ay magmamadali akong maghilamos, mag-ayos, at maligo. Bakit? Ang school bus ay nakakarating sa bahay apatnapung minuto pagkatapos akong magising. Hay nako, ito nanaman. Nandiyan nanaman ang school bus, hindi pa ako tapos ilagay ang sapatos ko. Hindi pa nga akong nakakain ng almusal. Ang gagawin ko? Aalis ng bahay, na may dalang almusal. Kinakain ko sa school bus. Wala pa namang masyadong tao sa bus sa panahong iyon eh, eh de gagawin ko ang gusto ko at kakainin ko ang aking pagkain :))

Pagkatapos kong kainin ang almusal ko, tutulog ako sa school bus. Bakit? Kasi naman, sa gabi bago ang araw na iyon, nakatulog nanaman ako nang malapit na alas-dose. Sa sobrang daming takdang-aralin na dapat tapusin, halos wala na akong tulog minsan. Kung kaya't, natutulog na lang ako sa school bus kung kailan kaya…at kung hindi maingay ang mga busmates ko.

Nang makarating ako sa paaralan, parang ang haba-haba pa nang oras. Minsa'y gusto ko nang mag-simula para makatapos nang maigi. Minsa'y gusto ko nang mag-simula dahil ayoko nang hintayin ang pagsusulit na mangyayari. Pero minsan, gusto ko nang mag-simula na tayo kaagad kasi gusto ko ang mga aralin na gagawin namin. Minsan din, so sobrang kabilisan ng oras, hindi ko aakalaing tapos na pala ang araw. Kung susulatin ko pa ang mga dinaramdam ko araw-araw sa paaralan, baka maging sobrang mahaba pa ang aking sasabihin XD

Madaming emosyon ang nararamdaman ko sa paaralan. Natatakot at nasasaya, natutuwa at nalulungkot. Talagang kakaiba ang pwedeng mangyari sa loob ng paaralan. Pero kahit ano ang mangyayari, nakakatulong pa rin ito sa kabutihan ng isang tao. Paano? Sa pamamagitan ng mga araling itinatalakay, nalalaman natin ang mga pwedeng mangyari sa ating mundo. Sa pamamagitan ng pag-aaral, nahahanda tayo sa mga iba’t ibang aspeto ng buhay. Kaso nga lang, minsa’y parang walang kwenta ang mga inaaral natin. Pero kahit ganyan, nakakatulong pa rin ito para makakaroon tayo ng kamalayan sa ating mundo at sa mga nangyayari rito.

Sa tingin ko, Masaya rin ang pag-aaral dahil sa mga kaibigan at kaklase na nandiyan para sa akin. Gusto ko talagang makasama sila dahil kahit anong mangyayari, lagi silang handang makatulong sa akin. Lagi nilang nagpapatuwa ako. Lagi silang nakaktulong sa king maging mas mabuting tao. At ang pinakamahalaga, lagi silang nandiyan para maging isang kaibigang pwede kong kausapin.

Kahit na mahirap manatiling gising hanggang sa sobrang gabi na, ginagawa ko pa rin ito para matapos ang mga takdang-aralin. Dahil sa susunod na araw, makikita ko uli ang mga kaibigan,kaklase, at mga guro ko. At dahil sa pagiging isang mabuting mag-aaral, nagiging mas Masaya pa ang magulang ko sa akin (:

~Charmagne Chandrah G. Adonis IV - 6 CN 2